Met een vader in de IT was Hidde al vroeg geïnteresseerd in de technologie van computers. Al op zijn 9e maakte hij pixel art en werkte hij mee aan het maken van beelden voor computerspellen. Zou game-designer zijn beroep worden? Aan de andere kant had hij een groeiende belangstelling voor wis- en natuurkunde. Ontwerpen en wetenschap, dat komt samen in de architectuur, zo redeneerde hij en koos voor Bouwkunde.

‘Door mijn computerachtergrond was ik al snel geïnteresseerd in de mogelijkheden van het parametrisch ontwerpen. Na mijn HBO zag ik het als logische stap om mij hierin verder te verdiepen aan de TU Delft bij de afdeling Robotic Buildings.’

Zijn afstudeerproject omschrijft hij zelf met een brede glimlach als extreem. Hij ontwierp een hedendaags, geheel uit hout vervaardigd universiteitsgebouw voor het Bauhaus, dat op dat moment haar 100-jarig bestaan vierde. Hoe zouden de idealen over bouwkunst en onderwijs passend onderdak vinden als ontwerp, constructie en bouw zoveel mogelijk profiteren van digitale technieken, van parametrisch ontwerpen tot robotica?

De sollicitatieperiode na zijn studie viel samen met de eerste lockdown in het corona-jaar. Een vervreemdend jaar volgde, dat inmiddels vergeten is door het werken in een sfeer die hij open, nieuwsgierig en uitdagend noemt. Geen imago en ego gedreven architectuur, maar vanuit een dienend idee.

‘Op dit moment ben ik geïnteresseerd in het schrijven van programma’s om het ontwerpproces te verbeteren. Bijvoorbeeld de duurzaamheidstest die ik samen met Mallika aan het opzetten ben. Het zou mooi zijn als we dit soort instrumenten al eerder in het ontwerpproces kunnen integreren’

Tot zijn achttiende was hij judoka op topsportniveau, nu voorzien tennis en hardlopen zijn liefde voor sport. Vanwege een Poolse vriendin leert hij Pools in zijn vrije tijd, en moet er ook wat tijd over blijven om een biertje met vrienden te kunnen drinken.