Ze is geboren en getogen in de westelijke kuststad Izmir in Turkije. Al jong wist ze dat ze een ontwerper zou worden. De keus voor een studie architectuur was makkelijk te maken omdat goed was in tekenen, maar ook uitblonk in wis- en natuurkunde. Na haar bachelor in Ankara verhuisde ze naar Milaan. Daar deed ze een stage in ‘retail design’, maar volgde er ook een studie aan de Politech Universiteit.

Voor een masterstudie kwam ze naar Delft waar ze zich toelegde op complexe projecten en lid werd van een team dat een integraal plan ontwierp voor de herbouw en vitalisering van de Beiroet, in Libanon. Zij richtte zich op het ontwerp van een deels ondergronds cultureel centrum, dat zou fungeren als een ziekenhuis voor kunstwerken en bovendien een nieuw platform moest bieden voor Libanese kunstenaars die gevlucht waren over de hele wereld. Dit alles om die grote gemeenschap te her-integreren en om een nieuwe culturele infrastructuur op te bouwen voor de stad die zwaar beschadigd is door burgeroorlogen, de enorme explosie in de haven en de recente instorting van overheidsinstellingen. 

Meteen na haar afstuderen vond ze een baan bij ZJA, dat haar aantrok vanwege de aandacht voor openbare gebouwen en grote en complexe projecten. Ze kijkt er naar uit om meer te weten gekomen van de vele aspecten die in zulke ontwerpprocessen meespelen, van het conceptuele tot het praktische, en van de techniek tot aan het onderzoek dat ZJA doet.

Wat ze het liefst doet als ze niet werkt?

‘Ik houd van reizen, zeilen en surfen. Mara ik ga ook graag naar musea, of ik ga paardrijden. Ik mis nu wel mijn St Bernhard hond, die nog bij mijn ouders in Izmir is.’